Kleurenblind

Eerder deze maand was Sunny Bergman te gast bij De Wereld Draait Door. Ze zat aan tafel om haar nieuwste documentaire "Wit is ook een kleur" te bespreken, waarin ze zich richt op het (onbewuste) racisme onder blanke mensen. In haar onderzoek probeert ze antwoord te vinden op de vraag waarom veel (hogeropgeleide) blanke mensen zich verongelijkt voelen over racisme en witte privileges. En bovenal, slagen deze mensen erin om hun kinderen 'kleurenblind' op te voeden?

Lees verder...


** Vanaf 1 januari 2017 zullen er geen nieuwe updates meer op deze website worden geplaatst. Blijf mijn blog volgen op Terug naar Afrika en schrijf je in om automatisch nieuwe berichten te ontvangen. **

Dar es Salaam - hate it or love it

Druk, chaotisch en vervuild. Maar ook sfeervol, modern en bruisend.  Dat Dar es Salaam een stad van grote tegenstellingen is, hebben we aan levende lijve ondervonden.

Met de wuivende palmbomen en het witte, zachte zand is het bijna een idyllische plek. Vissers beginnen al vroeg in de ochtend met het binnenhalen van hun netten. Een zwaar karwei waar ze uren mee bezig zijn. Lees verder...

** Vanaf 1 januari 2017 zullen er geen nieuwe updates meer op deze website worden geplaatst. Blijf mijn blog volgen op Terug naar Afrika en schrijf je in om automatisch nieuwe berichten te ontvangen. **

Spoedcursus Swahili

Swahili klinkt eigenlijk best exotisch. Stel je voor dat je het aan je lijstje met talen op je CV kunt toevoegen? Niet dat je er veel aan hebt in Nederland. Maar het staat toch best stoer!

Helaas ben ik nog niet zover dat mijn kennis van Swahili vermeldenswaardig is. Sterker nog, met het schaamrood op mijn kaken moet ik bekennen dat ik na 2,5 jaar in Tanzania slechts enkele standaarduitdrukkingen ken. In tegenstelling tot Julian, die moeiteloos een andere taal oppikt, kost het mij toch wat meer inspanning. Ik zal er echt de tijd voor moeten vrijmaken en er induiken, wil ik het Swahili een beetje onder de knie krijgen. En tot nu toe is dat bij een voornemen gebleven…

Lees verder...

** Vanaf 1 januari 2017 zullen er geen nieuwe updates meer op deze website worden geplaatst. Blijf mijn blog volgen op Terug naar Afrika en schrijf je in om automatisch nieuwe berichten te ontvangen. **

Een dino feestje voor Julian

Ik denk niet dat iemand ooit nog Julian's vierde verjaardag zal vergeten. De dag dat het meest onwaarschijnlijke toch gebeurde: Donald Trump werd officieel verkozen tot president van Amerika. Terwijl de kranten er vol van stonden en verschillende critici al direct een regelrechte milieu-, politieke en economische ramp voorspelden, was er in ieder geval één die zich daar vooralsnog niet druk om maakte. Mr Birthday Boy himself!

Lees verder...

Twee heuvels en (een) meer...

Het is een droog en kaal gebied waar we doorheen rijden op weg richting Karatu. Een landschap dat al maanden geen regen meer heeft gezien. De natuurlijke poelen zijn opgedroogd en langs de weg lopen geiten en schapen van dorre struiken te knabbelen.

Hoewel Lake Manyara National Park ons doel is voor dit weekend rijden we de gate voorbij en klimmen we de steile bergwand van de Rift Valley omhoog. Onze eindbestemming voor vandaag is Rhotia Valley Lodge, gelegen op een heuvel met een panoramisch uitzicht over de vallei.

Lees verder...

Happy Halloween

De eerste maandag na de schoolvakantie is normaal gesproken niet bepaald de meest populaire dag. Staat meneer elke ochtend vol energie om half zeven naast zijn bed, wil hij uitgerekend op zijn schooldag toch nog wat langer slapen. Maar niet deze maandag. Want vandaag mag hij verkleed op school komen!

Lees verder...

Het leed dat vaccineren heet

Er zullen weinig ouders zijn die uitkijken naar het moment dat hen gevraagd wordt om hun kindje stevig vast te houden. Zodat de arts of verpleegkundige met precisie de naald in het bovenbeentje kan steken. Dikwijls gevolgd door een zielig huiltje of gejammer.

Ondanks dat er tegenwoordig heel wat discussie heerst over het vaccineren, bestaat er voor ons geen twijfel. We willen onze kinderen zo goed mogelijk beschermen en geen enkel risico nemen. Zeker in een ontwikkelingsland als Tanzania. Julian en Lisan hebben daarbij de pech dat ze wat meer inentingen voor hun kiezen krijgen dan menig ander Nederlandse kindje. Maar gezondheid gaat boven alles.

In Arusha zijn de medische voorzieningen over het algemeen beperkt. Maar gelukkig is er een bekwame Amerikaanse kinderarts waar we terecht kunnen. Hij doet niet alleen de standaardcontroles maar zet ook de vaccinaties. Wellicht is het interessant om erbij te vertellen dat de procedure hier toch nét iets anders verloopt dan in Nederland.

Lees verder...

Geluk zit in een klein hoekje... of op vakantie!

Houd jij ook zo van vakantie? Dan heb ik goed nieuws! Uit onderzoek blijkt namelijk dat een vakantie je daadwerkelijk gelukkiger kan maken. Daarbij is het belangrijk met wíe je gaat - uiteraard alleen mensen die je graag om je heen hebt - maar verrassend genoeg niet hoe láng je gaat. Sterker nog, een 3-daagse stedentrip kan net zoveel aan het geluksgevoel bijdragen als een vakantie van twee weken in Thailand. Daarom kun je beter vaker wat korter gaan in plaats van één keer lang. De voorpret is namelijk een belangrijke factor en kan je zomaar tot maximaal acht weken extra geluk bieden!

Komt dat even goed uit. We hebben namelijk een paar leuke weekendjes weg gepland voor de komende tijd. Dus voorlopig lijkt niets ons geluk in de weg te staan!

Lees verder...

Een sprong in het diepe

Daar zit hij dan. Een dapper jongetje in zijn zwembroek aan de rand van het schoolzwembad. Lachend met de andere kinderen uit zijn klas. Maar nog altijd bang voor water in zijn ogen.

Met de start van het nieuwe schooljaar zijn ook de eerste zwemlessen voor Julian begonnen. Het is een grote stap voor zo'n kleine jongen. En hoewel hij nog een beetje aan de jonge kant is (in Nederland is het meestal vanaf een jaar of 5?) vind ik het eigenlijk wel een geruststellende gedachte met al die zwembaden hier in de omgeving. In onze tuin staat er nog een stevig hek omheen, maar het merendeel is niet zo childproof. Wat dat betreft kan hij er niet vroeg genoeg mee beginnen.

Lees verder...

Verrassend Arusha National Park

Met Arusha National Park praktisch in onze achtertuin, gaan we op een vrije dag regelmatig erop uit. Aan lodges, voor de lunchstop, ontbreekt het in het park maar pittoreske picknickplekken zijn er in overvloed. Met een thermoskan koffie, wat pakjes sap, broodjes en koekjes hebben we alles wat we nodig hebben voor een mooie zondag.

En een mooie zondag wordt het. Lees verder...

Kilimanjaro: to climb or not to climb

Nu de dagen bij ons ook weer warm en zonnig worden, is de Kilimanjaro steeds vaker in volle glorie te zien. En bedenk ik me wat een voorrecht het is om dit natuurwonder dagelijks vanuit onze eigen tuin te mogen bewonderen. 

Maar ja, wat kun je er mee, behalve eindeloos naar kijken? Figuurlijk kun je er niet bepaald omheen, letterlijk juist wel zoals laatst tijdens ons rondje Kilimanjaro is gebleken. En je kunt er natuurlijk op klimmen. Wat een behoorlijk aantal mensen doen die naar Tanzania komen. Verder dan een wandeling aan de voet van de berg ben ik nog niet gekomen. Maar nu ik 'm steeds vaker zie en mensen in mijn omgeving spreek die de Kilimanjaro zelf hebben beklommen, begint het toch een beetje te kriebelen. Wordt het niet tijd om het uitzicht eens van bovenaf te bekijken?

Lees verder...

9x Het is niet normaal dat...

Dat het leven hier in Tanzania niet te vergelijken is met dat in Nederland is duidelijk. Al zullen Julian en Lisan het (nog) niet echt beseffen, hun jeugd ziet er compleet anders uit dan van hun Nederlandse leeftijdsgenootjes. Er zullen vast en zeker ook momenten komen waarop we hen moeten uitleggen dat bepaalde dingen die zij vanzelfsprekend vinden, toch niet zo gebruikelijk zijn voor andere kinderen.

Dus hier zijn ze alvast op een rijtje: negen dingen die wij als normaal beschouwen. Maar wat wellicht niet voor iedereen geldt...

Lees verder...

Dada in huis

Letterlijk vertaald betekent dada 'zus' in het Swahili. Maar in de praktijk heeft het meer dan één betekenis. Zo is het een verwijzing naar een nanny, die op de kinderen let, of kun je er een serveerster mee aanspreken. En wanneer onze huishoudster Lisan 's ochtends begroet met "Habari, dada?" heeft het een liefkozende betekenis.

In het begin was het behoorlijk wennen om personeel in huis te hebben. Het voelde ongemakkelijk en ietwat overdreven, want wie ben ik dat ik dit huishoudelijk werk niet zelf kan doen? Bezigheden die, als we in Nederland hadden gewoond, er ook gewoon bij zouden horen.

Lees verder...

5 dingen die ik mis uit Nederland

Regen, regen en nog eens regen! Ons welkom op Schiphol in augustus. We kunnen de koffers niet eens in de auto laden zonder volkomen doorweekt te raken. Terwijl we naar het oosten rijden, glijdt er een perfect gepland landschap aan ons voorbij: strak geasfalteerde wegen, netjes afgemaakte weilanden en moderne boerderijen. Bewolkt, grijs en alles tot in de puntjes georganiseerd. Ik verlang direct weer naar het zonnige Tanzania met al haar chaos!

Desondanks hebben we wederom een fantastische tijd in Nederland. Geen uitstapjes naar zee of pretparken dit keer, maar we hebben genoeg aan terrasjes pikken, speeltuinen ontdekken, gezellig barbecuen en met de buurkindjes spelen. En al had ik bij aankomst nog bijna rechtsomkeert willen maken, door zo’n bezoek aan ons kikkerlandje word ik er weer aan herinnerd wat ik soms toch wel mis…

Lees verder...

Boer zoekt Vrouw Internationaal

Het zal je vast niet  ontgaan zijn. En ons in Tanzania ook zeker niet. Afgelopen zondag was de aftrap van een nieuwe reeks afleveringen van Boer zoekt Vrouw. En dit keer gaan we de grens weer over!

De eerste keer dat Boer zoekt Vrouw internationaal ging, volgden we het op de voet. Met name de robuuste Boer Wim, die in de schaduw van de Kilimanjaro woonde, niet ver van waar wij ons hetzelfde jaar gevestigd hebben. Inmiddels hebben we ook kennis gemaakt met zijn familie en zijn huis op Simba Farm bezocht. En niet onbelangrijk, Evelyne en hij zijn nog steeds gelukkig samen.

Maar nu de nieuwe boeren. Het voorstelrondje belooft veel goeds voor het nieuwe seizoen!

Lees verder...

Zomervakantie in Tanzania

Net als de meeste Nederlandse kinderen geniet ook Julian al een aantal weken van zijn welverdiende vakantie. Het internationale schoolsysteem kent echter een heel andere vakantie-indeling dan die van Nederland. Zo bestaat een schooljaar uit drie terms van elk twee tot drie maanden. Elke termijn eindigt met een vakantie van één maand (kerst- en voorjaarsvakantie) of zelfs twee maanden (zomervakantie). En in het midden van de term hebben de kinderen ook nog een weekje vrij.

Al met al genoeg gelegenheid dus om lekker lang uit te slapen (jammer genoeg komt dát er nou net niet van), fijn thuis te spelen en uitjes te maken. Een greep uit hoe Julian zijn zomervakantie doorbrengt!

Lees verder...

Rondje Kilimanjaro

De Kilimanjaro. Hoogste berg van Afrika en zonder meer één van de meest toeristische hoogtepunten van Tanzania. De één heeft zich tot persoonlijke missie gesteld om de 5895 meter hoge top te bereiken, de ander laat het rechts liggen en focust zich liever op de wildparken. Maar is er nóg een optie. Je kunt er namelijk ook omheen rijden. Een route die relatief onbekend is en weinig toeristen trekt.

Tijd voor ons om van de gebaande paden af te wijken en een nieuw gebied te verkennen!

Lees verder...

Winter in Tanzania

Een fietser gekleed in een dikke winterjas. Met een muts ver over zijn oren getrokken. En zijn handen in twee (verschillende) handschoenen gehuld. Het zou geen ongebruikelijk beeld zijn in Nederland tijdens de winter. Maar deze fietser is een man die ik op weg naar de stad voorbij rijdt. Gewoon hier in Tanzania.

Lees verder...

Het land dat Afrika heet

We hebben allemaal vooroordelen. Soms positief, soms negatief. Over mensen, over landen, over een ‘bepaald slag volk’. En zeker over Afrika heersen er veel misverstanden.

Hoe vaak wordt er over gesproken over “Afrika” zonder een land te noemen? Iets waar ik me trouwens ook schuldig aan maak. En hoe vaak link je, bewust of onbewust, beelden van armoede, droogte en oorlog aan “Afrika”? Terwijl Afrika het tweede grootste continent van de wereld is. Sterker nog, wist jij dat qua oppervlakte de VS, China, India én bijna geheel Europa in Afrika passen?!

4 vooroordelen over Afrika - lees verder...

Een lot uit de loterij

De één is blij met een klein zakcentje. Voor de ander telt alleen de hoofdprijs. In Nederland wagen we graag een gok en zitten vele postcodes op de laatste dag van het jaar in spanning te wachten op de uitslag van de Oudejaarstrekking.

Maar ook hier kun je de mensen gelukkig maken met een lot uit de loterij. En gaan ze zomaar naar huis met een klamboe. Of een prachtige winterjas. Of een geit.

Hóe oprecht blij een Tanzaniaanse dame kan zijn met het winnen van één van de prijzen kun je hier zien. Een kijkje in de loterij op de farm tijdens een feestelijke sport- en speldag...

Little Julian had a farm...

Nu je kennis hebt gemaakt met de jongste nieuwkomer op de farm, Lisan, wordt het wellicht ook tijd om onze andere ‘huisgenoten’ aan je voor te stellen. Want hoewel ik vaak vermeld dat ons huis op de “farm” staat, is het in werkelijkheid een stekbedrijf. Maar toch… met al die dieren die we er hier inmiddels op na houden, gewild en ongewild, is de verwijzing naar een boerderij zo gek niet eens.

Lees verder...

3x Verrassend Seychellen

Zoals in een eerdere post beschreven, hebben we een geweldige tijd gehad op de Seychellen, met zon, zee en strand in overvloed. Maar ondanks dat deze vakantiebestemming bekend staat om de tropische wateren met parelwitte stranden, werden we door een aantal dingen behoorlijk verrast. Zowel positief als in negatieve zin.

Lees verder...

Staatssecretaris op bezoek

"Op aardappelreis naar Kenia en Tanzania". Zo omschrijft De Boerderij het bezoek van Martijn van Dam, staatssecretaris van Economische Zaken, aan de Oost-Afrikaanse landen.

Aardappels spelen inderdaad een belangrijke rol bij deze economische missie. Maar er is zeker ook aandacht voor andere zaken, zoals de wederzijdse handel, fair trade, het bestrijden van stropen. En stekken. Waarbij onze eigen farm hoogstpersoonlijk bezocht wordt.

Lees verder...

De Seychellen, het ultieme vakantieplaatje

De Seychellen... Vaak voorbij zien komen op tv, internet en in brochures. Maar nooit gedacht dat ik er ooit zo komen. Het beeld dat ik er van had, komt aardig overeen met de werkelijkheid: witte stranden, een azuurblauwe zee, wuivende palmbomen en paradijselijke eilandjes. Tel daar nog een aangename temperatuur (ruim 30 graden) bij op en je hebt de perfecte ingrediënten voor een heerlijke vakantie.

Lees verder...

Oeganda in beeld

Na eerder al prachtige beelden van Tanzania te hebben gedeeld, stuitte ik onlangs op een video van Oeganda.

Tanzania is mooi. Maar Oeganda heeft iets dat je in geen enkel ander Afrikaans land tegenkomt. De glooiende bergen, de dichtbegroeide regenwouden, de gorilla's en chimpansees, de woeste stromingen van de Nijl, de meren bezaaid met idyllische eilandjes... Zoals het filmpje het al zegt, in veel opzichten een sprookje!

Bekijk de video...

Drie jaar, drie talen

"Unapenda kula matunda?" (welk fruit wil je graag eten?)

- "No, I have two boterhams up."

In de eerste paar weken na onze terugkomst in Tanzania klonk regelmatig dit gesprekje tussen Julian en de nanny. Een driejarig jongetje opgroeiend in een mix van drie talen: Nederlands, Engels en Swahili.

Lees verder...

Tanzania in beeld

Prachtige beelden van Tanzania die de geweldige diversiteit en natuurschoon van het land laten zien. Van exotische stranden tot ongerepte natuurreservaten vol wild, van de besneeuwde Kilimanjaro tot de Maasai en hun eeuwenoude tradities. Te mooi om niet te delen!

Bekijk de video...

Lake Manyara in overvloed

Ondanks dat de vakantie bijna voor de deur staat, besloten we vorig weekend er toch nog even tussenuit te gaan. Lisan is nog nooit in Lake Manyara National Park geweest, dus reden genoeg om een korte safari naar dit park te plannen! En wát een plek...!

Lees verder...

Ik ga op reis en neem mee...

Iedereen met kinderen zal het ongetwijfeld herkennen: had je voorheen voor een weekendje weg met z'n tweeën niet meer dan een kleine weekendtas nodig (eventueel zelfs gedeeld!) - met een baby erbij wordt het een hele volksverhuizing en is de auto altijd te klein. Binnenkort gaan wij geen weekend maar een héle week. En moeten we alles in niet meer dan drie koffers zien te passen. Tijd dus om alvast een selectie maken van de spullen die we niet moeten vergeten!

Lees verder...

5 kleine geluksmomentjes

Op de homepage noem ik het al even. De kleine geluksmomentjes die ons verblijf in Afrika zo bijzonder maken en ervoor zorgen dat we (voorlopig) met niemand in Nederland zouden willen ruilen. In deze blog zal ik 5 van die speciale momenten met jullie delen... die eigenlijk heel dichtbij te vinden zijn!

Lees verder...

Lisan in Afrika

Hoewel we al weer zo'n twee maanden terug in Tanzania zijn, realiseer ik me dat de jongste telg van het gezin nog maar weinig aan bod is gekomen. Op de blog dan. Misschien omdat alles tot nu toe van een leien dakje gaat en Lisan zich probleemloos heeft aangepast aan het Afrikaanse leven.

Lees verder...

'Worth more alive'

Wellicht heb je het al voorbij zien komen: foto's van opgestapelde slagtanden, een droevig bewijs van het verlies van duizenden olifanten die in de afgelopen tijd gestroopt zijn.

Vandaag, zaterdag 30 april, zal er in Kenia meer dan 100 ton ivoor in vlammen op gaan. Hiermee wil het land een signaal naar de buitenwereld afgeven om zich sterk te maken tegen de illegale handel in ivoor en te benadrukken dat de werkelijke waarde van een olifant niet in zijn (geconfisqueerde) slagtanden te vinden is.

Lees verder...

Child in the Stars

Regelmatig bedenk ik me hoe bevoorrecht onze kinderen zijn dat ze hier mogen opgroeien. De vrijheid, de ruimte, het heerlijke klimaat en de bijzondere uitstapjes die we vaak in de weekenden maken. Maar ik realiseer me ook hoe schril het contrast is met de Afrikaanse kinderen. Met name de kinderen die op straat leven…

Lees verder...

The Jungle Book

Tanzania mag misschien in verschillende opzichten achter lopen op de Westerse wereld, maar op gebied van internationale films zijn ze er als de pinken bij. Niet zelden is een nieuwe film hier zelfs eerder uit dan in Nederland! 

De laatste keer dat ik in een bioscoopzaal heb gezeten kan ik me niet eens meer herinneren. Maar nu hebben we een goede reden om te gaan. We hebben namelijk een grote fan van 'The Jungle Book' in huis...

Lees verder...

Een nieuwe website

Enige tijd geleden heb ik beloofd de blog weer op te pakken. Gezien het feit dat ik in één maand meer heb gepost dan in heel 2015 bij elkaar, ben ik daar aardig in geslaagd.

Maar ik heb besloten om nog een stapje verder te gaan. Een compleet nieuwe website: www.terugnaarafrika.nl ! Geen blogspot meer, maar een betaalde domeinnaam en het ontwerp in eigen beheer. Is meteen een mooie kans om mijn kennis van web design op te frissen.

Wellicht heb je hem afgelopen week al voorbij zien komen. De blog is nog verre van af en eerlijk gezegd vraag ik me af of dat ooit zal gebeuren. Maar er moet toch een moment komen om 'm officieel te introduceren. Dus bij deze!

Naast een bezoek aan de nieuwe site ben je ook welkom om ons via Facebook en Instagram te volgen. Of abonneer je om geen enkele update te missen.

Hoewel er nog dagelijks aan gesleuteld zal worden, ben ik uiteraard erg benieuwd wat je ervan vindt en of er misschien nog dingen zijn die je mist. Alle feedback is welkom.

Karibu kwa Terug naar Afrika!

P.S. Houd er rekening mee dat de huidige blogspot op korte termijn zal komen te vervallen!

Aapjes kijken

De dag begint nat en bewolkt. Het is zo'n druilerige ochtend dat je maar beter binnen kunt spelen met duplo, autootjes en boerderijdieren. Of aapjes kijken...!

Sinds het weekend hebben we namelijk een vogelhuisje staan. Of beter gezegd, een vogel 'villa' aangezien de constructie enigszins groter uitgevallen is dan we gepland hadden. Met dit huisje willen we proberen meer exotische vogels naar onze tuin te lokken. Al kan dit formaat ook gemakkelijk onderdak bieden aan visarenden of reigers! Dus leggen we er wat fruit in en wachten we af...

En opgemerkt wordt het zeker. Helaas niet door vogels, maar de apen die dagelijks rondom onze tuin zwerven. Normaal gesproken houden ze nog wel gepaste afstand, maar deze ochtend zitten ze midden in de tuin op het nieuwe huisje te loeren. Uiteindelijk zijn ze toch niet dapper genoeg en nemen ze genoegen met de vruchten van de er vlak achtergelegen palm. En wij hebben ons een tijd lang prima kunnen vermaken met "aapjes kijken"!

Snelheidscontrole

Met bijna 10 jaar Afrika ervaring zou je zeggen dat we nu toch wel aan de vaak bizarre verkeerssituaties gewend zijn en niet staan te kijken van links inhalende chauffeurs of overbeladen vrachtwagens zonder (rem)licht. En de politie langs de kant waarschijnlijk evenmin.

De laatste tijd staan ze volop te controleren op de weg van de farm naar Arusha. In groepjes van minimaal vijf agenten, compleet uitgerust met een speed gun, nemen ze hun taak om de verkeersveiligheid te verbeteren uiterst serieus. Zo zetten ze nietsvermoedende bestuurders (wij) resoluut aan de kant als die een verkeersovertreding begaan. Namelijk met 56 km/u rijden op een weg waar je maar 50 mag. Die bovendien berg af gaat... De discussie over eventuele correcties weigeren ze aan te gaan. En dus zit er niets anders op dan de boete te betalen. Maar liefst 30,000 shilling, oftewel 12 euro.

Dat veel agenten een dubbele agenda hebben zal je waarschijnlijk niet verbazen. Want ook op Paaszondag worden we nog gestopt door meneer de politie. Zonder zelfs maar iets verkeerd te doen, maar meer omdat de man behoefte had aan een praatje. En een zakcentje...

1 april

April doet wat hij wil... Dat dit gezegde schijnbaar ook op gaat voor het Tanzaniaanse klimaat blijkt al op de eerste dag van de maand. Klaagden we in maart nog over de felle zon en hoge temperaturen, 1 april verwelkomt ons genadeloos met een grote hoeveelheid regen en enkele fikse onweersbuien. De regen houdt ons de hele dag binnen. Binnen 24 uur valt er zelfs meer dan in de hele maand januari en februari bij elkaar.

Zou dit dan het teken zijn dat het regenseizoen is begonnen? Of is het slechts een "1 april grap" en mogen we snel weer van de zon genieten....?

Olifanten en paashazen

Met een lang Paasweekend voor de boeg kunnen we de verleiding niet weerstaan om sinds lange tijd weer op safari te gaan. De eerste keer in 2016, de eerste keer met z'n vieren!

Als er een park is in Afrika waar het onmogelijk is om géén olifanten te zien, dan is dat Tarangire wel. Ook ditmaal hoeven we geen moeite te doen om de talrijke families te spotten. Andere dieren laten zich door het lange gras echter wat moeilijker zien.
Wie wel onmisbaar aanwezig zijn, en in minstens net zo'n groten getale als de olifanten, zijn de tseetseevliegen. Als bijen op een honingpot zwermen ze om de auto, blijven op de motorkap plakken en zodra we uitstappen storten ze zich vol agressie op onze blote benen en armen. Alleen Lisan komt ongeschonden uit de strijd, dankzij de klamboe om haar maxi-cosi. Overigens lijkt zij zich nergens druk om te maken; ze doet haar dutjes in de auto als we rijden, zwemt gezellig met ons mee in het zwembad en bekijkt nieuwsgierig de vreemde gezichten die boven haar kinderwagen hangen.

Eenmaal weer terug op de farm brengen we hier een rustige tweede Paasdag door. Met het kwik dat de 30 graden ruimschoots overschrijdt, biedt alleen het zwembad nog wat verkoeling. Zeer vervelend ;-)!
En warempel, ook de Paashaas weet onze tuin te vinden en laat er een verzameling gekleurde eieren achter. Uiteraard is er wel wat haast bij geboden om de chocolade-eieren te vinden, voordat ze compleet gesmolten zijn. Gelukkig is Julian erg bedreven in zijn zoektocht en onderzoekt elk bloemetje en blaadje dat hij tegenkomt. Maar ja, hoe leg je een 3-jarige uit dat hij nu echt álle eieren gevonden heeft...?

Gladgestreken wegen

Elke keer dat je denkt dat de weg nóg nooit zo slecht is geweest, staat daar dan plotseling toch de grader. Het zien van de langverwachte caterpillars kan mijn dag in een keer weer goed maken. Want ondanks dat de werkzaamheden in het begin nog wel wat ongemakken met zich meebrengen, hebben we weer gladgestreken wegen in het vooruitzicht. De gaten waar we nu stapvoets doorheen moeten en die met de dag groter worden, zullen worden opgevuld. En we kunnen onze reistijd binnenkort weer met minimaal vijf minuten inkorten. Zelfs Lisan, die nu verplicht haar broertje mee moet ophalen van school, zal dankbaar zijn! Waarom dit proces altijd gepland wordt wanneer het regenseizoen aanbreekt is me overigens nog steeds een raadsel. Maar we zijn er blij mee. Voor zo lang het duurt...

Back again!

Na er letterlijk en figuurlijk even tussenuit te zijn geweest, zijn we weer terug. Terug in Tanzania, terug op de farm. En terug op deze blog!

Het jaar 2014 was zonder meer al een bewogen jaar geweest, waarin we weer naar Afrika emigreerden en later van Arusha town naar de farm verhuisden. Maar ook 2015 stond in het teken van veranderingen. Zoals de meesten van jullie weten is nog net op de valreep van het jaar een lief klein meisje geboren. In Nederland welteverstaan, want de medische zorg in Arusha laat behoorlijk te wensen over. Zelfs de standaardcontrole's tijdens de zwangerschap vergden zoveel tijd, moeite en geduld dat het voor de baby's gezondheid bijna beter was om ze maar achterwege te laten. Scheelde een hoop stress en (te) hoge bloeddruk!

Dus zijn Julian en ik begin november terug naar Nederland gegaan om hier vier maanden te 'overwinteren'. Qua timing had het idealer gekund want dit is juist de zomer in Tanzania. Daar kregen we echter wel veel leuke dingen voor terug: Sinterklaas, Kerstmis en Carnaval natuurlijk. Het was nog mooier geweest als de winter ook voor een dik pak sneeuw had gezorgd maar ja, je kunt niet alles hebben.

Op 30 december is Lisan geboren, gezond en wel. Háár timing had daarentegen niet beter gekund; amper 12 uur nadat haar vader voet op Nederlandse bodem had gezet kwam zij ter wereld. Julian heeft vanaf het begin zijn rol als grote broer heel serieus genomen. Hij helpt haar mee in bad doen, 'leest' voor terwijl ze in de box ligt en overlaadt haar met kusjes.

En nu, na ruim twee maanden sinds de geboorte, zijn we weer terug. Met z'n viertjes. Of Lisan het doorheeft dat ze zich in een compleet ander werelddeel bevindt betwijfel ik want ze past zich moeiteloos aan. Terwijl ik de eerste dagen behoorlijk aan de overgang naar de tropische temperaturen moest wennen, lijkt zij geen last te hebben van de warmte. Ook Julian heeft zonder problemen zijn oude leventje weer opgepakt, gaat met goede zin naar school en rent als een jonge hond op zijn blote voeten in de tuin rond. Wat is het heerlijk om weer zo vrij buiten te kunnen leven, zonder de kinderen dik in te hoeven pakken! En hoewel we de familie in Nederland zeker missen, genieten we weer met volle teugen van ons leven in Afrika.

Julian en Lisan