In tegenstelling tot vele Nederlanders interesseert het hem weinig welke kleur Zwarte Piet of de goede Sint heeft. Net zo min als dat hij ook maar iets van Zwarte Piet in de mensen hier zou herkennen. Voor hem is Zwarte Piet gewoon een Piet, met “opa Piet” als zijn favoriet, en Sinterklaas een oude man met een witte baard.
Maar het wordt wat ingewikkelder als hij dan ook nog eens kennis maakt met de Kerstman. Zo kijkt hij zaterdagmiddag nog naar de intocht op tv, en de volgende ochtend is daar opeens de Kerstman op de Christmas Fair in Arusha. Dát verschil is voor hem wat lastiger te plaatsen. De pop durft hij nog wel een handje te geven. Maar van de levensechte Kerstman, die verrassend genoeg wel blank is, moet hij niets hebben en blijft hij vanaf veilige afstand argwanend bekijken.
