maandag 25 augustus 2014

Eindelijk zomer!

Sinds een week is het weer omgeslagen. De frisse ochtenden hebben plaats gemaakt voor een zonnig en helder begin van de dag en vooral 's middags loopt de temperatuur aangenaam op. Maar ook 's avonds blijft de warmte merkbaar hangen. Eindelijk komen de korte broeken uit de kast, lijkt de voorraad zonnebrandcrème toch nog voor pas te komen en kan Julian volop genieten van zijn privé-zwembad(je).

En gelukkig liggen er nog vele zomerse dagen voor ons in het verschiet, waarbij de temperatuur nog wel verder zal oplopen (tot circa 30 °C). Deze warme periode houdt aan tot en met maart volgend jaar, onderbroken door een korte regenperiode in november. Het enige dat we nu nog missen is het lange licht, maar helaas blijft ook in de zomer de zon hier onherroepelijk tegen 19 u onder gaan...


zaterdag 23 augustus 2014

'Your visit is their future'

Een smalle weg door afgelegen dorpjes, langs akkervelden en door al dan niet opgedroogde rivierbeddingen leidt ons naar Kiboko Lodge. Een lodge gelegen aan de rand van Arusha National Park, dat wordt omgeven door moerasgebied en uitzicht biedt op de gedoofde vulkaan Mount Meru (indien het helder is...). We worden vriendelijk ontvangen door de medewerkers en komen dan in aanraking met wat deze lodge zo bijzonder maakt.
Het is niet alleen de mooie omgeving of het rijke vogelleven, maar met name het feit dat de lodge gerund wordt door (ex) straatkinderen geeft een extra dimensie aan ons bezoek. Want dat is de andere, amper zichtbaar voor toeristen, kant van Tanzania: de bedelaars, werkloosheid en straatkinderen.

Kiboko Lodge maakt deel uit van de Watoto Foundation die zich in zet voor straatkinderen in Tanzania. De stichting werd  in 2003 opgericht door Noud en Truus van Hout uit Uden en heeft zich inmiddels al over honderden kinderen ontfermd die weinig toekomst in hun bestaan hadden. Watoto Foundation haalt de kansloze kinderen van de straat, vaak niet ouder dan 13-15 jaar, en biedt hen een veilig en warm onderkomen in ‘Child in the Stars’. Vanuit deze eerste opvang verhuizen de jongens naar ‘Child in the Sky’ waar ze een opleiding krijgen en een vak leren als kok, timmerman, veeteler of autoreparateur. En tot slot is er Kibobo Lodge die werkgelegenheid en praktische opleiding voor de hotelindustrie garandeert. Tevens gaan alle opbrengsten van de lodge weer terug naar de twee opvangcentra met als doel de kinderen verder op te leiden en uiteindelijk een zelfstandig voortbestaan, zonder hulp van buitenaf, te kunnen opbouwen.

Het is bijzonder om te zien hoe, ondanks dat deze jongens gevormd zijn door het harde leven op straat, hen weer een nieuwe kans is gegeven en ze deze met beide handen aangrijpen. Ze zijn vriendelijk, gastvrij en proberen het hun gasten duidelijk naar de zin te maken. Ook met Julian klikt het meteen. Zijn schaterlach en beperkte woordjes Swahili brengen direct een brede glimlach op het gezicht van de jongens.

In de namiddag maken we een wandeling door de omgeving, waarbij een van de jongens ons vergezeld als gids. Hij vertelt enthousiast over de levenswijze en cultuur van de mensen in dit gebied en probeert ons geduldig wat meer Swahili bij te brengen. Ondertussen kan Julian alles mooi bekijken vanuit zijn hoge, comfortabele positie in de draagrugzak op Bas z’n rug. Wat overigens veel hilariteit onder de lokale bevolking teweegbrengt. Tja, een man met een kind op zijn rug en dan ook nog eens ingepakt in een rugzak is niet iets wat ze elke dag zien...!

Zondagochtend vertrekken we na een uitgebreid ontbijt naar het nabijgelegen nationale park voor wederom een wandeling aan de voet van de Mout Meru. Begeleid door een gewapende ranger steken we snelstromende beekjes over en komen uit op een open vlakte, ook wel bekend als de “Uwanja wa Mbogo” (letterlijk vertaald ‘speelplek van de buffels’). Hier graast inderdaad een kudde buffels die we op redelijk korte afstand kunnen naderen. Ondertussen weet de ranger ons te boeien met veel interessante feiten over de planten, bloemen, dieren en uitwerpselen die we hier tegenkomen. We beklimmen een van de heuvels voor een fantastisch uitzicht en dalen weer af naar de Tululusia Waterfall, een prachtige verborgen waterval op circa 28 meter hoogte. Hier mag Julian zijn beentjes ook even strekken al durft hij niet te dicht bij het stromende water te komen. Na deze prachtige wandeling van zo’n anderhalf uur verlaten we langzaam het park en sluiten het weekend af met lunch op het terras van Kiboko Lodge.

Watoto Foundation

Voor meer foto's van Kiboko Lodge en Arusha National Park volg deze link.

vrijdag 15 augustus 2014

Chemka Hot Springs

Zoals duidelijk mag zijn, trekken we in het weekend er regelmatig op uit. De nabije wildparken zijn favoriet maar zo nu en dan bezoeken we ook graag de wat minder bekende bezienswaardigheden. Zoals de Chemka Hot Springs die ergens in de middle of nowhere liggen tussen Arusha en Moshi.

In het dorpje Boma nemen we een onverharde weg naar het zuiden. Volledig op de GPS vertrouwend - want ja, zelfs hier hebben we nog goed internetbereik - volgen we een vrij lastig pad van stenen en zand. Véél zand, dat soms tot raamhoogte opstuift. We rijden door Masai-dorpjes, passeren rivierbeddingen en zien verschillende baobab bomen. En net wanneer we denken dat we waarschijnlijk toch verkeerd zitten, komen we bij een soort 'oase'. De droge vlakte maakt plaats voor een groen moerasgebied met palmen en ficusbomen. En midden in het begroeiing verstopt ligt de Chemka Hot Spring.

Chemka is het Swahili woord voor kokend of bubbelend. Het is een prachtige, natuurlijke bron dat afkomt van het water van de Kilimanjaro en omgeven wordt door een groene jungle. Helaas ontbreekt het ons aan zwemspullen, want het ziet er erg uitnodigend uit. Het is zo'n 26 graden en diep helder; de bodem die op sommige plaatsen wel op 7 meter diepte ligt, is overal goed te zien. Een paradijselijk plekje om een rustige zondagmiddag door te brengen!

De weg naar Chemka Hot Springs

Het warme water van de Chemka Hot Springs


zaterdag 9 augustus 2014

Julian en Juliana

Sinds kort heeft Julian een vriendinnetje. Qua naam vormen ze een perfecte match: Julian en Juliana. Maar ook op andere vlakken klikt het. Ze zijn bijna even oud (één maand verschil), erg actief en hebben allebei een sterk willetje. Juliana woont op loopafstand bij ons vandaan en is half Spaans en half Amerikaans.

Een leuke bijeenkomst is dat het eveneens tussen de moeders klikt, dus sinds kort zijn ze regelmatig bij elkaar te vinden. Ze spelen terwijl wij koffie drinken, ze gaan naar dezelfde kinderopvang en we brengen samen een bezoek aan een internationale 'play group' in de stad. Samen eten ze koekjes, rijden ze op hun fietsjes en lezen ze boekjes. Ze imiteren elkaar en lijken in hun eigen taal met elkaar te communiceren. En ook al spelen ze voornamelijk nog naast elkaar en zitten ze beide in de 'niet delen fase', ze vormen een schattig duo!



Julian en Juliana